Alweer het 4e boek van De Royals is op 7 november uitgekomen, Verlangen. Dit keer vanuit een ander perspectief: Easton speelt de hoofdrol in dit boek. Een verfrissende verandering of vond ik dit toch niet zo chill? Je leest het in dit artikel! Bedankt Uitgeverij de Fontein voor het toesturen van een recensie-exemplaar!
P.S. Op 19 februari 2019 komt deel 5 uit! Wie kan er niet wachten?
De Royals / Verlangen
Easton Royal heeft het allemaal: hij is aantrekkelijk, rijk en intelligent. Zijn doel in het leven is om zo veel mogelijk lol te hebben. Over de consequenties denkt hij nooit na. Waarom zou hij ook? Tot Hartley Wright zijn makkelijke leventje op de kop zet. Zij is het enige meisje dat nee tegen hem zegt. Ze wil hem niet, hij moet eerst maar eens volwassen worden.
Nieuwe dag, nieuwe kansen
Een nieuw perspectief, nieuwe kansen? Ja en nee. Ik vond het jammer dat het verhaal niet verder ging waar boek 3 is geëindigd. Daarentegen vond ik het wel leuk dat ik Easton wat beter leerde kennen, aangezien hij er in de andere boeken een beetje bij hing.
De focus was wel heel erg op Easton en Hartley, de andere personages kwamen niet echt aan bod. De personages blijven ook redelijk aan de oppervlakte en dus oppervlakkig. Het leest makkelijk weg, maar de diepgang ontbreekt.
Ik vind Hartley een leuk personage, omdat ik me het meeste met haar kan identificeren (voor zover dat kan). Verbannen door haar familie, maar toch probeert ze haar eigen leven op orde te krijgen en er wat van te maken. Hard werkend om de eindjes aan elkaar te knopen, want huisvesting en eten zelf bekostigen naast school is niet makkelijk!
De setting blijft een typisch, rijk & Amerikaanse high school, waar ik een beetje zat van begin te worden. Zoals ik eerder al heb benieuwd, het voelt alsof het verhaal en het succes wordt uitgemolken.
Easton zijn karakter vind ik ongeloofwaardig overkomen. Hij wordt als een echte stereotype neergezet, maar wel met veel tegenstrijdigheden. Ik vond het jojo-effect (het ene moment de grootste eikel zijn, het andere moment super gevoelig zijn) te groot en daarom niet heel interessant.
Om een voorbeeld te geven: ‘elke minuut voelt aan als een uur‘. Een paar bladzijdes verder komt het volgende: ‘de rest van het weekend gaat snel voorbij. Ik denk meer aan Hartley dan goed voor me is, maar hoe graag ik haar ook wil opzoeken, ik weet me te beheersen’. Andere momenten weet hij zich echt totaal niet te beheersen. Een teveel aan tegenstrijdigheden werkt bij mij averechts.
Het gevloek en het getier leveren daarnaast niet meer een meerwaarde op voor het verhaal, ik ergerde me er juist erg aan. Dit gevoel had ik bij de andere boeken minder.
Het voelt voor mij alsof het succes van deze serie wordt uitgemolken. Dit gebeurt natuurlijk erg vaak met films en series, maar toch vind ik het jammer. Ik zal het laatste boek wel gaan lezen, omdat ik toch wil weten hoe het verhaal verder loopt. Heb ik bij dat boek hetzelfde gevoel als bij dit boek, dan stopt daar mijn Royals avontuur.
Ik merk dat ik niet heel enthousiast ben over dit boek, ik geef het daarom ook 2,5 sterren.
★★★☆☆
Auteur: Erin Watt
Prijs: 17,50
Uitgever: Uitgeverij de Fontein
Verschijningsdatum: 7 november 2018
Aantal pagina’s: 312
Wat is jouw ervaring met het wisselende perspectief? Wat zijn volgens jou positieve punten van dit boek?
Geen berichten