Toen Standaard Uitgeverij mij benaderde met de vraag of ik dit boek, Gras van Koen Strobbe, wilde recenseren, was ik gelijk enthousiast na het lezen waar het boek over gaat. Ik had het idee dat dit boek dieper op bepaalde zaken zou ingaan, zoals handel drijven met een rijke sjeik, de ontwikkeling van een uitvinding en als kind een plek vinden in de wereld zonder ouders. Zijn mijn verwachtingen uitgekomen? Je leest het in deze recensie.
Gras
Gianna Mercier verloor haar moeder in een ongeval toen ze nog een kind was. Zelf kwam ze er met een lelijk litteken vanaf. Ze werd doctor in de chemie en ontwikkelde een molecule waarmee ze barre regio’s in vruchtbare landbouwgrond kan veranderen. Pas als ze de persoonlijke grasdesigner wordt van de geheimzinnige sjeik Rahman el Siouffi slaagt ze erin haar ontwikkelingsproject te financieren.
Maar al snel blijkt dat haar werkgever een duistere kant heeft. Wanneer Gianna op zijn luxedomein in het elitaire Cap Ferrat bodemonderzoek verricht, ontdekt ze een anomalie in het terrein. Een lijk wordt opgegraven en vanaf dat moment moet ze vrezen voor haar leven.
Ongewisse
Dit rauwe, zeer fijn uitgekiende boek had me vrij snel in zijn greep. In het begin hop je van de ene tijd naar de ander, je bent tussen 2 alinea’s soms een paar jaar verder. Je leest dan als het ware een recap van wat er zich in die jaren heeft afgespeeld. Later volg je het verhaal tot bijna op de minuut, waarbij heel veel details belangrijk zijn.
“Toen ze het raam op een kier had gezet en het nachtelijke verkeer beneden hoorde, af en toe aangelengd met een voorbijrazende ambulance, was ze rustiger geworden en toch ingeslapen.”
Je merkt dat het een Belgisch verhaal is, door bepaalde woorden en/of zinnen die worden gebruikt. Hier stoor ik mij helemaal niet aan, maar ik vind het interessant dat je dat wel kunt merken. Dat zal voor het Nederlands ook gelden.
De technologische beschrijvingen die in het boek worden aangehaald zijn soms wat vergezocht en onrealistisch, maar als ‘leek’ ervaar je dat niet zo denk ik. Ik heb zelf een achtergrond in biomedische technologie en de manier waarop Gianna ‘haar’ gras heeft uitgevonden klinkt wat far-fetched. De schrijver probeert wel een onderbouwd verhaal neer te zetten, wat ik wel kan waarderen. Ik vind het zelf niet vervelend en ik denk als je niet in deze materie thuis bent, je dit gevoel ook helemaal niet hebt.
In het begin, de eerste paar hoofdstukken, bevatte veel tijdssprongen. In vogelvlucht leer je Gianna kennen en het leven dat zij heeft geleid, van jongs af aan.
Er had, naar mijn idee, iets meer aandacht en tijd mogen zitten in het begin van het verhaal. Ik vond dit een boeiend stuk, ook omdat het een goed beeld geeft van de hoofdpersoon. Omdat het boek verder totaal niet langdradig is, had dit wel iets uitgebreider gemogen.
“Ze speelde het fragment steeds opnieuw af. Telkens zette ze het volume wat hoger. Zo hoog dat ze het voorzichtige geknars van een lockpick in het deurslot van haar hotelkamer niet hoorde. “
Als lezer word je heel erg in het ongewisse gelaten. Net als Gianna overvallen alle gebeurtenissen je nogal, waardoor je geen idee hebt waar het verhaal heen gaat. Als ik zelf in zo’n situatie zou zitten, zou ik denk ik me ook zo voelen, dus het is een pluspunt dat de schrijver dat weet over te brengen naar de lezer.
Deze thriller bevat alle ingrediënten voor een mysterieus, zenuwslopend verhaal. Al met al maakt dat dit ik deze literaire thriller aan alle liefhebbers van spannende boeken zou aanraden! Zo’n goede thriller van (een beetje eigen) bodem kom je niet vaak tegen, dus het is zeker de moeite waard om dit boek op te pakken!
★★★★★
Auteur: Koen Strobbe
Prijs: 19,99
Uitgever: Manteau
Verschijningsdatum: 3 oktober 2018
Aantal pagina’s: 320
Ik wil uitgeverij Manteau bedanken voor dit recensie-exemplaar.
Geen berichten