Op 8 mei verschijnt De verborgen geschiedenis van ons van Jessi Kirby bij HarperCollins Holland!
Deze YA-roman beschrijft het leven van Olivia, het achttienjarige meisje dat haar geheugen verloor nadat ze betrokken was bij een auto ongeluk. Ze kan zich de laatste vier jaar voor haar ongeluk niet herinneren en iedereen probeert haar te helpen bij het terugvinden van deze herinneringen. Ze heeft het gevoel dat mensen dingen achterhouden, maar waarom?
Wat ik van dit boek vond, lees je in deze recensie!
Na een verkeersongeluk waarbij ze bijna is verdronken, komt Olivia bij in het ziekenhuis. Ze kan zich niets van de gebeurtenissen herinneren. Aanvankelijk denkt ze dat het komt doordat ze een week in coma heeft
gelegen, maar dan blijkt dat ze meer tijd ‘kwijt’ is: ze herinnert zich niets meer van de afgelopen vier jaar. Zelfs de jongen die beweert haar vriendje te zijn is een vreemde voor haar…
Iedereen blijft haar maar vertellen wie ze is, waar ze van houdt en waar ze een hekel aan heeft, maar zelfs het feit dat ze vegetariër zou zijn, zegt haar niets. De enige van wie ze niets hoort is Walker, de jongen die haar leven heeft gered. Telkens wanneer ze hem probeert te bedanken, gaat hij haar uit de weg. Liv raakt er steeds meer van overtuigd dat er dingen voor haar worden verzwegen. Maar waarom?
In haar mooie poëtische stijl beschrijft Kirby hoe Liv probeert te achterhalen wat er is gebeurd terwijl ze tegelijkertijd haar plek moet zien te vinden in een leven dat ze zich niet herinnert.
Wat mijn direct opviel bij het lezen van dit boek, is dat het een echte YA is. Daar is helemaal niks mis mee, ik vond het op zich wel lekker weglezen. Dat laatste kan ook komen doordat het boek ‘maar’ 184 pagina’s telt. Aanzienlijk minder dan de dikke pillen die ik normaal lees.
Vanaf het begin word je in het ongewisse gelaten over wat er precies met Olivia is gebeurd. Het verhaal begint met Olivia in het ziekenhuis, waar ze herstelt van haar verwondingen. Het is een wonder dat ze nog leeft, maar ze kan zich niets meer herinneren. Althans, ze herkent haar ouders (gelukkig) nog wel, maar andere mensen zijn haar vreemd. De arts deelt mee dat dit vaker gebeurd wanneer iemand zo’n traumatische ervaring meemaakt en de tijd moet gaan laten zien of de herinneringen terugkomen. Wat wel gek is, is dat het om de laatste 4 jaar gaat. Dus tot haar veertiende levensjaar heeft ze alle herinneringen helemaal op orde. Het voelt voor Olivia dus alsof ze vier in een diepe slaap heeft verkeerd. Wanneer ze foto’s ziet van die tijd kan ze het verhaal erachter niet meer terughalen.
De schrijfster weet de spanning goed op te bouwen door alle situaties vaag te houden. Ik voelde me echt als Olivia, ik snapte van veel dingen heel weinig. De vriendschappen en relaties, zoals dat op die leeftijd vaker gebeurd, zijn aan verandering onderhevig. Al met al blijken dingen toch niet helemaal zo goed te zitten als sommige mensen willen doen geloven…
Ik vind dit boek heel fijn om tussendoor te lezen. Soms vond ik het iets te zoetsappig en te voorspelbaar, maar ik denk dat dat bij een YA boek mag. Waarschijnlijk heb ik deze menig omdat ik al wat ouder ben en zelf al de tijd heb gehad (gatsie, nu klink ik echt oud).
Ik stoorde me er niet aan en ik zou dit boek zeker aanraden aan mensen die van het genre YA houden. Dan wel met een wat serieuzer tintje!
★★★★☆
Auteur: Jessi Kirby
Prijs: 15
Uitgever: HarperCollins
Verschijningsdatum: 1 mei 2018
Aantal pagina’s: 184
Geen berichten