Onder de huid van Sara Flannery Murphy. Toen ik het persbericht van Uitgeverij De Fontein over dit boek kreeg en de beschrijving las, was ik eigenlijk meteen verkocht. Erg nieuwsgierig naar dit boeiende, ietwat fantasy achtige verhaal. Ik las ergens dat het iemand deed denken aan de serie Black Mirror op Netflix. Daar heeft ze een heel goed punt, want de strekking van het verhaal zou zo een aflevering van deze populaire serie kunnen zijn. De strekking is namelijk dat iemand tijdelijk als ‘body’ kan dienen voor een overleden persoon, zodat de cliënt zijn/haar overleden dierbare kan spreken.
Edie heeft een ongebruikelijke baan: ze werkt als ‘body’ in het Elysische instituut. Dankzij een drug kan een body korte tijd de persoonlijkheid van een overledene aannemen. Edie slikt de drug opdat haar cliënten de ervaring hebben met hun dierbaren te praten. De meeste body’s houden het werk niet lang vol, maar Edie verlángt juist naar de vergetelheid die het werk met zich meebrengt.
Dan raakt Edie geobsedeerd door cliënt Patrick, wiens vrouw Sylvia overleden is. Ondanks de mysterieuze omstandigheden rond Sylvia’s dood ontwikkelt ze gevoelens voor Patrick. Ze spreekt buiten werktijd met hem af, en langzaam raken de regels steeds verder op de achtergrond. Regels die er zijn om de body’s te beschermen, want het werk is niet zonder gevaren…
Op het eerste gezicht lijkt het zo fijn: weer kunnen communiceren met je overleden dierbare.
Ik heb een dierbare verloren (mijn vader) toen ik 8 jaar was. Nu bijna 17 jaar later zou ik niets liever willen dan hem weer spreken. Maar aan de andere kant vind ik het idee, zoals in dit verhaal beschreven, ook wel erg absurd en bizar. Al met al heeft dit ervoor gezorgd dat ik dit boek erg graag wilde lezen.
Het verhaal had me vrij snel in zijn greep. Eerst leer je de wereld van het Elysisch Instituut beter kennen en lees je hoe ze hun methode uitvoeren (het slikken van lotussen en dan ben je een half uur in een soort van sluimerstand wanneer de overledene jouw lichaam overneemt).
Op het eerste gezicht zou je zeggen dat het wel iets positiefs doet bij de mensen die er komen. Het zou hen helpen bij hun rouwproces. Ik moet eerlijk zeggen dat ik erg sceptisch hierover ben. Zeker nadat ik het hele verhaal heb gelezen! Don’t worry, no spoilers! Dit mechanisme riep veel vragen bij me op, vooral wat betreft de consequenties voor zowel de body’s als de cliënten als de overledenen.
Edie, en ook andere body’s zoals Ana en Lee, leer je naarmate het verhaal vordert steeds beter kennen. Ik vind de ontwikkeling van Edie erg goed beschreven. Wanneer ze Patrick als cliënt krijgt, raakt ze teveel betrokken bij zijn verhaal. Ze raakt beetje bij beetje zichzelf kwijt en het lijkt bijna fout te gaan…
Aan het eind leer je eindelijk Edie beter kennen; dat wil zeggen, je komt meer te weten over haar achtergrond en waarom ze dit werk is gaan doen. Dit heeft vrij lang geduurd en wat mij betreft had dit ook wel iets eerder in het verhaal naar boven mogen komen.
Liefde en intriges spelen een belangrijke rol in dit verhaal en ik moet zeggen dat het een meeslepend effect op mij had. Het feit dat mensen die overleden zijn toch in contact blijven met de levenden geeft het verhaal een extra dimensie; het zorgt ook voor meer problemen en complicaties.
Dit verhaal is een zeer origineel concept van de schrijfster. Mensen die ook wel van fantasy houden, zullen dit boek ook goed vinden denk ik! Ik werd in beslag genomen door de mysterieuze wendingen en de dromerige, maar gedetailleerde beschrijvingen. Het is geen zoetsappige liefdesroman, ondanks dat het onderwerp liefde wel centraal staat. Wat mij betreft zeker een aanrader!
★★★★★
Auteur: Sara Flannery Murphy
Prijs: 19,99
Uitgever: Uitgeverij De Fontein
Verschijningsdatum: 13 februari 2018
Aantal pagina’s: 336
Zou jij dit boek willen lezen?
Geen berichten