Bruna viel ongeveer tegelijk met Hoelang gaat papa nog gestorven zijn? in mijn brievenbus. Beide boeken zijn geschreven door Hannelore Bedert. Beide boeken bespreken moeilijke thema’s. Ik heb Bruna eerder al gelezen en voor deze recensie herlezen. De tweede keer maakte deze novelle stiekem nog meer indruk op me.
Bruna
Laure, professor psychologie, verliest zich na een traumatische gebeurtenis en het daaropvolgende verwerkingsproces in oeverloos drinken. Niemand lijkt het op te merken en Laure wentelt zich alsmaar meer in de roes van haar nieuwe leven, niet beseffend hoe haar drankgebruik weegt op haar gezin. Dan ontmoet ze Bruna, een vrijgevochten, excentrieke tiener die haar bruut uit haar stomdronken droomwereld rukt.
Je eigen wereld
Deze novelle neemt de lezer mee in de wereld van pijn en verdriet. Van onmacht, hulpeloosheid en wanhoop. Hoe iemand met een gezin, werk en een dak boven haar hoofd toch de fles als haar grootste vriend zit. Correctie: als haar grootste vijand. Het eerste hoofdstuk grijpt je bij de keel, de hoofdstukken daarna nemen de lezer mee in de nasleep hiervan.
‘Je hoeft niet oud te zijn om geleefd te hebben’, zegt ze.
Hannelore bedert
Ondanks dat er vrij veel ’toevalligheden’ in het verhaal zitten, wat iets onderdoet aan de geloofwaardigheid, is dat niet de kern van dit verhaal. Als je dat voor lief kunt nemen dan zie je eigenlijk iets moois tot stand komen. Hoe twee mensen, elk met hun eigen achtergrond, verleden en coping mechanismen, van elkaar kunnen leren. Jong en oud(er). Ik vind het bijzonder hoe Hannelore in zo’n kort verhaal toch verschillende thema’s heeft weten uit te diepen. De twee verschillende hoofdpersonages, Laure en Bruna, maakten veel verschillende emoties bij me los. Dit heeft ook zeker te maken met de fijne schrijfstijl. Niet te bombastisch, wel fijntjes en gevoelig. Dat vind ik een sterk punt van deze novelle. Mocht je dit verhaal ook willen lezen, laat je dan niet misleiden door het kleine formaat. Het verhaal zelf kan een groots effect op je hebben!
De flessen, de alcohol, de vele glazen, het zijn mijn vrienden niet, het zijn de ergste vijanden die ik ooit heb gehad.
hannelore bedert
Deze novelle is geschreven in opdracht van Te Gek?! Deze Belgische organisatie probeert psychische problemen bespreekbaar te maken. Deze novelle richt zich met name op alcoholmisbruik en de gevolgen hiervan op de omgeving. Eerder verscheen Een smerig dier, geschreven door Paul Baeten. In dit boek worden de thema’s eenzaamheid en depressie aangehaald. Naast dat er boeken worden uitgegeven, zijn er ook projecten als voorstellingen en campagnes. Wil je meer over hun projecten te weten komen? Neem dan een kijkje op hun website.
★★★★☆
Auteur: Hannelore Bedert
Prijs: 18
Uitgever: Standaard Uitgeverij
Verschijningsdatum: 25 september 2020
Aantal pagina’s: 110
Ik wil Standaard Uitgeverij bedanken voor het toesturen van dit recensie-exemplaar.
Geen berichten