Het leuke aan lid zijn van De Club van Echte Lezers is dat je de mogelijkheid krijgt om boeken buiten je comfortzone te lezen. Die boeken die je zo nu en dan op social media voorbij ziet komen of die je in de boekhandel ziet liggen. Boeken die je misschien niet een, twee, drie zelf zou kopen, maar die ergens wel je interesse hebben gewekt. Bij De Club van Echte Lezers krijg je de kans om het boek gratis te lezen, in ruil voor een recensie. Hoe leuk is dat! Een van die boeken was voor mij Stofzuigen in het donker van Jen Beagin. Mysterieus, het belooft hilarisch te zijn en ergens ook aangrijpend. Een bijzondere combinatie en ik was erg benieuwd of die beloftes werden waargemaakt.
Stofzuigen in het donker
De zesentwintigjarige Mona is schoonmaker, en is onlangs verhuisd naar New Mexico voor een frisse start (na een ongezonde liefdesaffaire – een junk met de naam meneer Getver, lang verhaal), maar haar pogingen om haar leven op de rails te krijgen zijn vooralsnog gestrand. Om te beginnen is er een nieuwe ongezonde liefdesaffaire, ditmaal met de ietwat labiele Duister – toevallig getrouwd met een van Mona’s schoonmaakclienten. Dan is er het Hongaarse kunstenaarsechtpaar, ook cliënten, dat kennelijk meer van Mona wil dan alleen fonkelend aanrecht. Die getroebleerde verhouding doet haar weer denken aan de minder plezierige kanten van haar eigen jeugd (gescheiden ouders, pleeggezin, lang verhaal). Heel even dreigt Mona’s liefdesleven volledig te ontsporen – ware het niet voor de onverwachte veerkracht van een van de meest onaangepaste, hilarische hoofdpersonages in de hedendaagse literatuur.
Meneer Getver & labiele Duister
Deze uitgave van Stofzuigen in het donker bestaat uit eigenlijk uit 2 boeken: Doen alsof ik dood ben en Stofzuigen in het donker. Beide boeken hebben Mona in de hoofdrol, maar het eerste boek focust zich met name op de relatie met meneer Getver en haar persoonlijke leven eromheen en het tweede boek is een vervolg op het eerste, waarbij ze haar schoonmaakwerkzaamheden ergens anders voortzet en daar het nodige meemaakt. Labiele Duister is in dit tweede deel vertegenwoordigd.
Ik heb beide delen gelezen en in deze recensie worden beide delen als één besproken.
De beloftes die op de achterkant van dit boek staan, zoals:
‘Droogkomisch, venijnig en door en door grappig’
Entertainment weekly
zijn mij vreemd. Ik heb dit boek helemaal niet zo ervaren, waarschijnlijk is dit niet mijn type humor. Mijn ervaring is juist dat ik veel aversie kreeg tegenover de hoofdpersoon. Ik las over een vrouw die ernstig met zichzelf en haar verleden worstelt. Ik vond het daarentegen wel ingrijpend, zoals The Irish Times ook zegt, maar dan niet per se op een positieve manier. Ik had echt te doen met Mona en hoe de manier waarop ze haar leven leefde. Ik vond het misschien zelfs wel een beetje een raar boek, maar ik denk dat dat te maken heeft met het genre: cultklassieker-in-wording.
De schrijfstijl was de reden waardoor ik door bleef lezen en probeerde mijn mening om te buigen. Als lezer zit je echt in haar hoofd, waardoor het misschien wel extra intens overkomt. De verschillende personages om haar heen zijn relatief sporadisch, je leert niet echt veel over ze. Op het moment dat dit punt was aangebroken, werd de focus gelegd op nieuwe personages.
De conclusie is: dit was niet mijn type boek. Ik denk dat dit per persoon verschilt en daarmee wil ik zeggen dat het niet per definitie een slecht boek is. Het is gewoon niet mijn boek. Mocht je houden van gekkige relatieperikelen, moeilijke ouder-dochter relaties en seksbeluste situaties? Lijkt het genre cultklassieker-in-wording je wel wat? Dan zou het zo eens kunnen zijn dat jij dit boek wel tof vindt.
★★☆☆☆
Auteur: Jen Beagin
Prijs: 24,99
Uitgever: Atlas Contact
Verschijningsdatum: april 2020
Aantal pagina’s: 424
Ik wil de Club van Echte Lezers en uitgeverij Atlas Contact bedanken voor het toesturen van dit recensie-exemplaar.
Geen berichten