Het debuut van Naomi Alderman – je weet wel, die schrijfster van De macht – is Ongehoorzaam. Ik was in de veronderstelling dat De macht haar debuut was, maar niets is minder waar. Ongehoorzaam is haar debuutroman over het Jodendom en alles wat daar bij komt kijken. Tot in haar studententijd leeft Naomi de joodse wetten na – ze weet dus als geen ander wat dit inhoudt. In 2006 neemt ze afscheid van haar religie, een aspect dat centraal staat in Ongehoorzaam. Vooral dit feit maakte mij erg nieuwsgierig naar dit boek. Daarnaast ben ik erg enthousiast over De macht. Wat vind ik van haar debuutroman? Je leest het in deze recensie!
Ongehoorzaam
Wanneer een geliefde rabbijn overlijdt, komt diens dochter Ronit over uit New York en verheugt zich op het weerzien met vrienden uit haar jeugd in Hendon, een Londense wijk. Maar snel wordt duidelijk dat ze haar milieu ontgroeid is. Als Ronit haar jeugdvriendin Esti weer ontmoet, die een heel ander pad is ingeslagen, zien de twee vrouwen zich genoodzaakt hun verleden onder ogen te zien, evenals de moeilijke keuzes die zij afzonderlijk hebben moeten maken.
Religie
Een onderwerp wat naar voren komt in dit boek, is ook daadwerkelijk toegepast op het boek zelf – regels en de orde van zaken. Elk hoofdstuk begint met een vers uit de Tora. Vervolgens wordt er een uitleg bij gegeven; tijdens het lezen galmt een stem van de rabbijn door het gebouw heen. Daarna volg je het verhaal vanuit het perspectief van Esti en je sluit af met Ronit. Het lettertype waarin Ronit centraal staat is zelfs anders. Pietje precies als ik ben, zorgt voor een extra dimensie van de sfeer. Eentje die het boek over probeert te brengen (naar mijn mening) – de houvast aan een religie en de bijbehorende regels.
Religie staat centraal in dit boek, als lezer krijg je in een inkijkje in het leven en orthodoxe joden. Hier ben ik helemaal niet mee bekend, maar boeit mij wel ontzettend. Waarom leven mensen op deze manier, wat drijft hen? En wat zorgt ervoor dat mensen hier afstand van willen doen, zoals Ronit heeft gedaan?
De schrijfster gaat tegenstrijdigheden niet uit de weg, het is niet zwart-wit. Ik denk dat dat de kracht (en ervaring) is van de schrijfster, want dit is een heel realistische weergave van de werkelijkheid. Ondanks dat je afscheid hebt genomen van een bepaald deel van je leven, en dus ook van bepaalde mensen, betekent dat niet dat je geen twijfels hebt. Of dat je alles als slecht hebt ervaren. Dat is wel een les die ik voor mezelf meeneem: het leven is niet zwart-wit. Er zijn altijd meerdere kanten, en meerdere visies, aan een verhaal.
Hoe om te gaan met liefde dat niet wordt goedgekeurd, die als een zonde wordt gezien? Zou je voor deze liefde alles laten vallen, je hebben en houden, je verleden, je zijn? Vragen die in mijn hoofd rond zweefden tijdens het lezen van dit boek. Ik vind het grote contrast tussen Esti en Ronit zo mooi, je krijgt als lezer twee verschillende keuzes te zien en dan met name wat voor invloed dat op de langere termijn heeft.
Met beide vrouwen kon ik me niet geheel identificeren, zeker niet met Esti. Daardoor moest ik me open stellen voor andere handelswijzen en keuzes die er gemaakt werden. Dit vind ik zo nu en dan (niet te vaak hoor!) fijn aan boeken, zodat ik er persoonlijke lessen voor mezelf uit kan halen. Als personages heel erg op mij lijken, dan is er niet veel nieuws onder de zon.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat orthodoxe joden zelf van dit boek zouden vinden. Ergens kan ik me indenken dat er stereotype mensen zijn beschreven; een vrouw kiest ervoor om de gemeenschap te verlaten en slaat als het ware een beetje door en de andere vrouw kiest bewust om te blijven, met alle frustratie en verdriet van dien. De schrijfster heeft zeker, door middel van verschillende personages naast de twee vrouwen, geprobeerd om de sfeer binnen zo’n gemeenschap met de lezer te delen.
Wist je dat dit boek is verfilmd in 2017? De titel van de film is Disobedience met Rachel McAdams en Rachel Weisz als Esti en Ronit. Deze film staat hoog op mijn lijst! Na het zien van de trailer zag ik al wel duidelijke verschillen tussen het boek en de film, de film legt de nadruk erg op de verhouding tussen Esti en Ronit, terwijl in het boek dit op een subtielere manier wordt gepresenteerd. Desalniettemin wil ik graag de film helemaal zien om een volledig oordeel te kunnen vellen.
★★★★☆
Auteur: Naomi Alderman
Prijs: 21,99
Uitgever: Atlas Contact
Verschijningsdatum: 1 november 2018
Aantal pagina’s: 308
Ik wil uitgeverij Atlas Contact bedanken voor het toesturen van dit recensie-exemplaar.
Geen berichten