Literatuur

Welkom bij de club | Thomas van der Meer

Afgelopen maandag kwam er een YouTube video online waarin NikkiTutorials aangaf transgender te zijn. Mijn Instagram stond er vol van en ook op nu.nl was dit nieuws te vinden. Toeval wil dat ik deze week het boek Welkom bij de club heb gelezen (opnieuw), waarin Thomas zijn weg beschrijft naar de transitie én hoe het daarna voor hem is geweest. Een kort maar krachtig boek, waarin ik van de ene verbazing in de andere viel. Er zijn inderdaad heel veel mensen die aan hokjesdenken doen en als ik heel eerlijk moet zijn, betrap ik mezelf daar soms ook op. Des te meer reden om dit boek met jullie te delen en onszelf hiervan bewust te maken. 

Welkom bij de club

Thomas werd geboren met een andere naam in een ander lichaam. Wanneer hij besluit te worden wie hij is, lopen de reacties sterk uiteen. Mevrouw Krabbenborg, zijn manager, steekt haar mening niet onder stoelen of banken en schept er plezier in steeds weer te benadrukken hoe ingewikkeld het is. Dennis van de ICT verwelkomt hem met open armen in team XY. En zijn moeder geeft trots voor de tweede keer in zijn leven zijn naam op bij de gemeente. Wanneer zijn transitie achter de rug is, besluit Thomas dat hij klaar is met de vooringenomen reacties, en gooit het roer om. Hij begint aan een nieuwe baan op een plek waar niemand weet van zijn verleden, maar zelfs dan gaat het niet allemaal vanzelf. Want het hokjesdenken zit er diep in, bij de meeste mensen. 



Hokjesdenken

In dit kort, maar krachtige boek, geeft Thomas een inkijkje in zijn leven. Zijn jeugd, zijn volwassen leven voor de transitie, tijdens en na. En met elke anekdote die hij beschrijft bekruipt me het ongemakkelijk gevoel: ‘zeggen mensen dit echt?’ en ‘Is dit echt gebeurd?’. Ik vind het bizar. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik zelf – ik werk eraan! – ook snel in hokjes denk. Dus voor mij zijn er ook zeker leerpunten en daarom is het zo belangrijk dat dit boek geschreven is. Maar ik heb echt met een open mond dit boek gelezen, zoals Thomas het beschrijft, “Ik fantaseerde dat ik met een tractor over zijn gezicht reed” (pagina 138). 

Thomas veinst geen moment medelijden. Hij weet op een hele luchtige manier  situaties te beschrijven die zich op een bizarre manier ontwikkelen. Bizar, maar voor hem alledaagse kost. Soms lijkt het alsof hij het over een ander heeft, maar toch weet hij zijn gevoelens op de lezer over te brengen.

Soms was het een beetje van de hak op de tak; de schrijver neemt je van de ene situatie mee naar de andere, soms zonder inleiding. Op zich stoorde me dit niet heel erg, je moet gewoon wel op blijven letten. 

Bij veel (praktische) problemen sta je als niet-transgender niet bij stil, waar transgenders (meer dan eens) tegenaan lopen. En dit zijn veel zaken! Dit boek geeft zoveel inzicht in het leven als transgender, waarbij ik erg dankbaar ben dat Thomas van der Meer zich op deze manier heeft blootgegeven en zich kwetsbaar heeft opgesteld. 

Met gepaste humor weet Thomas op pijnlijke wijze duidelijk te maken waar hij mee worstelde en nog steeds worstelt. 

Wanneer een date erachter komt dat Thomas transseksueel is, is dit zijn reactie: 

“‘Nee, ik weet het niet, zei hij. ‘Je bent echt leuk, maar je blijkt nu een ander type te zijn dan ik dacht. Een heel ander soort.'” 

pagina 132

Andere quotes die ik jullie niet wil onthouden zijn de volgende: 

De nieuwslezer op de radio vertelde dat de NS ‘Beste reizigers’ ging omroepen in plaats van ‘Beste dames en heren’ en dat de gemeente Amsterdam een folder had verspreid over genderneutraal taalgebruik. ‘Eerst moeten ze hun eigen genderneutrale wc en nu moet de hele taal veranderen voor een paar omgebouwde fetisjisten’, zei Henk”

pagina 148

“Omdat de ene helft van de afdeling ‘zij’ zei en de andere helft ‘hij’, ontstond er een discussie over welk woord gebruikt moest worden. Ze kwamen overeen dat ‘het’ gepast was. Mijn bloed suisde zo hard in mijn oren dat ik het gevoel kreeg uit niets anders dan stromend bloed te bestaan” 

pagina 149

Argh en dan die Danny, ik kan hem wel wat aandoen. Op pagina 153 kreeg ik daarom een kleine glimlach op mijn gezicht. Zonder verder te veel prijs te geven, wil ik benadrukken dat het echt de moeite waard is dit boek te gaan lezen!


★★★★★

Auteur: Thomas van der Meer

Prijs: 19,99

Uitgever: Uitgeverij Pluim

Verschijningsdatum: 20 oktober 2017

Aantal pagina’s: 159

Geen berichten

    Laat een reactie achter